De tienkampen
Vijfde ronde
dinsdag 21 januari 2020
Vandaag vroeg naar huis gegaan, want ik heb kookbeurt. Ik ben niet de enige. Ook bij de grootmeesters valt een vroege remise. En Peter Uylings is helemaal snel klaar. Als ik bij hem wil gaan kijken, want hij speelt tegen Eline Roebers, zit hij al in het café met haar. Zij met toeterende oren. Analyseren noemt hij dat. Niemand krijgt er nog een speld tussen. Honderd jaar geleden ongeveer zat ik met hem in de trein. Waar zou ik het over hebben. Ik verzon kwantummechanica. Dat wilde hij wel even uitleggen. Het was tussen halte Hembrug (die bestond toen nog) en het oude station Sloterdijk. Een stukje van niks. En ook een onderwerpje van niks, voor hem dan, hij hield tijd over, wat me als extraatje de relativiteitstheorie opleverde, waar ik toen een week lang duizelig van ben geweest.
Jan Seeleman-Christian Baumhauer 
Daria Vanduyfhuys-Arjan Wijnberg
Ik volg de partijen van Jan Seeleman en van Arjan Wijnberg.
Jan gaat winnen, zegt hij. Zijn tegenstander heeft het helemaal fout gedaan. Jan overdrijft nooit. Dus als hij het zegt is het zo. Laat je je andere paard ook nog meedoen, opper ik. Haha, lacht Jan, als dat nog nodig is.
Arjan daarentegen gaat eraan. Ik zie het aan de bezorgde blikken van zijn clubgenoten. Hij maakt het nu wel erg bont.
Ik ga naar huis. Na het eten bekijk ik de uitslagen. Er klopt niets van. Ze maken er een potje van als ik weg ben. Maar ik had het kunnen weten. Jan is te voorzichtig, hij verliest, en Arjan is boeienkoning, hij wint.
22 januari 2008
Zo, vandaag hebben we het toernooi doorgezaagd. We zijn over de helft. Bij de grootmeesters was een indrukwekkende overwinning van Topalov op Kramnik te bewonderen. Maar ook onder ons, gewone stervelingen, zijn een paar hoogvliegers. Hans Wiemerink bijvoorbeeld gaat nog steeds als een speer, hij heeft vier en een half punt in groep 5C. Maar de kroon spant toch wel Evert Haasbroek in groep 9B met vijf uit vijf! Dat is dus in De Zon, waar het gemoedelijk toegaat en waar de hond van wedstrijdleider Gerda Schiermeier tussen de tafels door scharrelt. Helemaal koek en ei is het echter ook daar niet altijd. Wat te denken bijvoorbeeld van een speler die een verkeerd uitgevoerde rokade niet accepteert. Eerst de toren aanraken is de toren zetten. Zijn allervriendelijkste tegenstandster wil het nu goed doen, maar dat mag niet meer. Regels zijn regels. De teleurstelling is van haar gezicht te lezen. Ze houdt het voor gezien. In groep 4F is Ronald eindelijk aan zijn langverwachte inhaalrace begonnen. Hij heeft nu één punt met nog vier ronden te gaan, schema De Rooi dus. Hij vindt mij een spelbreker, omdat we nu even geen vijftig procent meer hebben. Maar ik volg het schema De Rooi ook, maar dan omgekeerd. Aan het eind komt alles goed.
De inwendige schaker
Een ding staat dagelijks vast op het Corustoernooi: hoe laat het begint. Maar je weet nooit zeker hoe laat het eindigt. Dat is niet eenvoudig voor degene die geacht wordt voor de inwendige schaker te zorgen. Ook hoef je er niet op te rekenen dat de schaker toekomt aan zijn gebruikelijke kookbeurten. Daar staat zijn hoofd niet naar. Dus probeer je een eenvoudige, makkelijk op te warmen maaltijd in elkaar te flansen en stelt de bereiding ervan zo lang mogelijk uit, tot je bijna van de graat valt. Heb je net je bord vol geschept en breng je de eerste hap naar je mond, komt ie vrolijk bellend achterom gefietst: “Ik heb gewonnen, hoor!” . Nou dat kon in ieder geval slechter maar wat een timing.
Voor de afwisseling kun je er op aansturen dat ze je mee uit eten nemen. Naar de chinees natuurlijk. Want schaken en chinees schijnt onverbrekelijk met elkaar verbonden te zijn. Dat hebben ze bij de organisatie van het toernooi na 75 jaar nog niet in de gaten, ze komen nog steeds met de aloude snertmaaltijd aanzetten. In de loop der jaren heb ik met de schakers al heel wat chinezen in het land van binnen gezien. Een keer belandden we in Groningen bij een pizzeria maar dat was het niet. En dan was er nog die keer in Arnhem dat er in twee groepen gegeten moest worden. Daar zag je al aan, dat deugde ook niet. Ook in Beverwijk en Heemskerk kunnen de chinezen het hoofd alleen boven water houden door de klandizie van de schakers. Kom je met Ronald Maat in zo’n zaak dan staat er in no time een maaltijd voor zijn neus, zonder dat hij iets hoeft te bestellen. Ze weten precies wat hij lekker vindt en dat is in iedere zaak opvallend genoeg iets anders. Nou ja, zo kom je ook aan je broodnodige variatie.
Het Corustoernooi is over de helft en donderdag wordt er niet geschaakt, reken maar dat ik dan ook rustdag houd!