De vijfde ronde van de Masters werd in Theater De Vest in Alkmaar gespeeld. De eerste vijf minuten mochten fotografen op het toneel foto’s nemen. Een genante vertoning. Ik stond achter in de zaal en wachtte rustig op mijn beurt.
De zaal was aardedonker. Het toneel was goed verlicht. Bij elk bord stond een lamp. Een stokoud telelensje deed zijn werk. Maar erg veel te beleven was er niet.
Naar de commentaarzaal dan maar. Daar zaten Anna Rudolf en Lawrence Trent. In 3D! Zij hadden er duidelijk plezier in. De zaal mocht reageren maar kon daar maar beter zuinig mee omgaan want elke domme opmerking zou wereldwijd breed uitgemeten worden beloofden ze. Ik hield dus mijn mond. En Magnus Carlsen had bij Jorden van Foreest nog net niet voor de tweede keer een heel vervelend paard op e5 gezet, toen ik overstak naar de Sint Laurentiuskerk.
Daar vierden de kinderen feest en hing een veel mooier paard. Alle tekeningen en werkstukken hadden iets met schaken te maken.
Er waren schoolwedstrijden en Jos Vlaming en Danny de Ruiter (van de Waagtoren) gaven schaakles aan zowel kleintjes als ouderen. Sport Vitaal heette dat. Rob Freer (ook van de Waagtoren) wees ondertussen Alina l’Ami de weg omhoog in de kerk. Ze kwam een beetje trillerig weer naar beneden, maar ze had wel een spectaculair plaatje geschoten van onder het dak.
Tegen een zijwand in de kerk hing een afkondiging van de schout, die het kennelijk zat was dat de jeugd voortdurend kattenkwaad uithaalde onder de preek of bij het uitgaan van de kerk. Elke brutaliteit of baldadigheid zou in het vervolg bestraft worden met een nacht opsluiting onder het oude orgel of drie gulden boete. Wel zou de dominee daarvan eerst de ouders verwittigen.
De kerk was koud. Er waren straallampen opgehangen die rood licht gaven. De meeste bezoekers hielden hun jas aan. Of liepen hard bij het uitgaan van de kerk.