Dit keer zouden ze er niet zo gemakkelijk vanaf komen. Er was toezicht aangesteld. Waar niet mee te spotten viel. En bij de commentatoren had Giri even plaats gemaakt voor Surya Shekhar Gangaly, met wie Judit Polgar helemaal tot rust kwam.
Het zou een marathonsessie worden. Voor de schakers, voor de commentatoren, maar ook voor de kijkers, waaronder ik. Het begon om half twee en het was pas afgelopen om half tien. Ik heb met het bord op schoot gegeten. Mijn bureau ziet er nu niet meer uit.
Er werden records gebroken. Langste partij in een wereldkampioenschap, e4 voor wit op de honderdtiende zet (Magnus had er moeite mee, had ook op de eerste zet gekund merkte iemand op) en zo waren er nog een paar op en buiten het bord. De partij eindigde na honderdzesendertig zetten ver na middernacht plaatselijke tijd. En toen moest de persconferentie nog beginnen, waarin naast de winnaar ook de verliezer (hij moest even slikken) werd gefeliciteerd met deze geweldige prestatie.
voor de liefhebbers: ga naar het verslag en de analyses van Herman Grooten op Schaaksite
Dat hadden we niet achter ze gezocht. Judit Polgar was opgetogen: “This is absolutely brilliant”, juichte zij.
Ook achter de andere commentaartafel werd vordering geboekt. Onvermoeibare Anna sloeg bresje in de verdedigingslinie van Anand, tegen wie ze nu Vischy mag zeggen.