In de grote stad beleef je nog eens wat

Centraal Station

Donderdag 7 maart was ik even in Amsterdam. Op het stationsplein vroeg iemand mij de weg naar de Universiteitsbibliotheek. Op het Damrak was brand uitgebroken. Het was een brandje van niks maar het voltallige brandweercorps was uitgerukt om het te blussen. De toeristen dachten dat het bij de show hoorde die Amsterdam hun te bieden had. In de Utrechtsestraat vertelde de verkoopster van Studio Bazar, terwijl zij mij een koekenpan verkocht, dat zij in Bologna haar fototoestel in een winkel had laten liggen en de volgende dag weer had teruggekregen. Toen vertelde ik haar, onder het afrekenen, dat ik als kind mijn postzegelalbum in een autobus van Maarse & Kroon had laten liggen en later bij de dezelfde halte weer terug had gekregen van de buschauffeur op zijn terugweg. Zulke gesprekken heb je in de stad. En in het café van het Stadsarchief aan de Vijzelstraat, waar ik mijn cappuccino binnen drie tellen ophad, leerde ik op mijn woorden te passen. “Dat is snel”, zei de serveerster. “Maar wel lekker”, antwoordde ik. “Dat is op het randje”, zei zij vinnig. In de grote stad beleef je nog eens wat.

Amsterdam 2024

Amsterdam

De mensen die er wonen

Amsterdam 16 juni 2022

Tijdens mijn slalom tussen de toeristen door in Amsterdam (zie mijn vorige bericht) zag ik ook nog gewone mensen, die er wonen, zonder fototoestel, zonder flesjes water waar steeds een slokje uit genomen moet worden, en zonder telefoontjes om selfies mee te maken. Bewoners van de binnenstad. Ze bestaan nog en houden te midden van alle drukte gewoon hun stoepje schoon. Ook van hen liep ik geen klappen op.

World Press Photo 2022 in de Nieuwe Kerk

Mijn omloop besloot ik met een bezoek aan de World Press Photo tentoonstelling in de Nieuwe Kerk. Die viel een beetje tegen. Schitterende foto’s met een verhaal, maar slordig uitgestald in een kale omgeving. De Oude Kerk is mooier.

Amsterdam

Toeristen

Amsterdam 16 juni 2022

Wat ga je doen, vroeg Nanny. Ik had boterhammen gesmeerd, mijn fototoestel omgehangen, mijn telefoon opgeladen en mijn treinkaart gepakt. Zeker de toerist uithangen in Amsterdam? Ja, zei ik, hoe raad je dat zo? “Toeristen dragen een fototoestel op hun maag, dat doen ze omdat ze toeristen zijn”. Die is van Armando, niet van Nanny. Zij zei wat anders. Pas maar op dat ze je niet in elkaar slaan of nog erger, je fototoestel afpakken. De stad is hard achteruit gegaan, vindt ze.

Het viel reusachtig mee. Ik was niet de enige toerist. Er waren er nog veel meer, uit binnen- en buitenland, tourists en turisti, jong en oud, en zelfs een enkele 観光客. Ik at samen met een Duits stel op een bankje mijn brood op en voelde me prima op mijn gemak. Ik denk dat de Amsterdammers hun stad ontvlucht zijn. Er zit niets anders voor ze op. Waar moeten ze wonen? Er zijn alleen nog maar hotels. Of een ‘otel, “where guests turn into artists”. Ze verzinnen het waar je bijstaat.

Straatfotografie

Twaalf willekeurige foto’s zonder enige samenhang, behalve dan dat ze uit de losse pols en op straat zijn geschoten, in Berlijn, Amsterdam en dichter bij huis. Overal staan mensen op. Die fotografeer ik graag, maar ik durf het niet zo goed. Dus doe ik het vaak een beetje stiekem of van achteren en daar schaam ik me dan voor. En vaak ontdek ik naderhand op de foto, dat ze me toch gezien hebben, en dan schaam ik me dus nóg een keer. Eigenlijk is het helemaal niet leuk wat ik doe. Maar deze vallen wel mee toch?

Klik op de foto voor een vergroting