Het Stayokay Rapidschaaktoernooi beleefde zijn tiende editie en dat was traditiegetrouw in Slot Assumburg. Organisator Peter Klok droeg bij aanvang de scepter over aan Rob Stolzenbach, die het toernooi informeel als altijd en ontspannen zou gaan leiden.
Maar liefst 42 kleine en grote schakers bevolkten zaterdag en zondag het Heemskerks kasteel. De oudjes legde de jonkies uit hoe de analoge klokken werkten. Sommige hadden te lang stilgestaan in de kast en dan moest je er op hameren. Dat was leuk. En soms viel het vlaggetje voordat je het wist. Dat was minder leuk. We speelden als in een andere tijd, maar toch zo vals als de neten. De bloopers die ik voorbij zag komen.. zo gek, die kunnen nooit allemaal zelf bedacht zijn. Dat maak je mij niet wijs.
*
Viaan Thakkar is zeven jaar. Hij noteert al zijn zetten. En dan moet hij ook nog de klok indrukken. Hij gaat staan als hij een pion naar de overkant duwt, anders kan hij er niet bij. Staan, zetten, zitten, klok, staan, noteren, zitten. Ondertussen houdt hij in de gaten wat zijn tegenstander doet. Soms slaat hij staan noteren zitten even over en doet eerst staan zetten tussendoor. En dan noteren zitten klok. Ik sta een tijdje te kijken en raak helemaal in de war. Hij niet.
De zetten zijn volledig, maar niet allemaal correct genoteerd. Gelukkig stond ik er met mijn neus bovenop.
Voor de toernooizege kwamen eigenlijk maar twee spelers in aanmerking: Thomas Broek en Paul Lieverst. Ze speelden zondagmorgen in de zesde ronde tegen elkaar remise, waarna Paul in de achtste ronde de helft van zijn punt voorsprong, die hij na de eerste dag had, inleverde en toen moest hij in de laatste ronde tegen Martin van Driel, die een uitstekend toernooi speelde, nog even alle zeilen bijzetten om de toernooizege veilig te stellen. Het was zijn vierde in tien jaar, zegt hij. Het moet nou maar eens klaar zijn. Tradities zijn mooi, maar het moet niet te gek worden.
*
