Zondagmorgen zes uur. De wekker gaat. Traag kom ik in beweging. Wassen, aankleden, ontbijten. Op de fiets naar Uitgeest. Het regent. De trein staat op een ver perron. Ik worstel me uit mijn regenpak, moet rennen en vergeet in te checken. Tot Haarlem reis ik gratis. Tegenover en naast mij komen een vader en een moeder en twee kinderen zitten. Zij zijn op weg naar Dresden. Ik wil zeggen dat deze trein zo ver niet gaat, maar houd mij gelukkig in. Het is nu geen tijd voor flauwe grappen. Hete kolen. Maar de conducteur laat mij met rust. Tussen Haarlem en Leiden gaat het beter. Ik repeteer de rest van mijn reis. Arriva bus 4 richting De Vink: Steenstraat, Breestraat, Korevaarstraat, Leliestraat, Herenstraat, Fruitweg, Rosenburgh. En daarna God zegene de greep. Vorig jaar zat er een hele kluit schakers in de bus. Daar ging ik toen achteraan. Nu maar een. Ik stap gelijk met hem uit en vraag mag ik met u meelopen. Het mag en hij leidt mij via allerlei gangetjes, onwaarschijnlijke afslagen, speelplaatsjes en achtertuintjes naar een nat parkeerterrein. Hij wijst mij het Leonardo College. Daar is het zegt hij. Wat knap, zeg ik. Ik heb het eerder gedaan, zegt hij. Kijk, zulke mannen daar heb je wat aan.
Het eerste wat ik te pakken krijg is een half schaakbord en twee kwart schakers. Dat moet beter. Ik loop door de gangen en klaslokalen op zoek naar inspiratie. Iemand vraagt: “Gaat u ze echt allemaal afvinken?” Ik schrik. Afvinken doe je met dingen. En schakers zijn hoe je het ook wendt of keert mensen. Die vink je niet af. Ze moeten er wel een beetje knap bijzitten…
Tussen de middag tref ik drie bekenden. Han Kemperink, Jacob Bleijendaal en Gren Noteboom. Gren doet mee omdat hij dat verplicht is op grond van zijn naam, Jacob omdat hij het gewoon wel leuk vindt en Han omdat hij wel eens naar de Lakenhal in Leiden wilde. Han heeft ook een boek bij zich. Toen ik fotograaf was, van Félix Nadar.
*
Na de pauze volg ik de ontknoping op de topborden. Ik ben niet voor niets dit keer op de laatste dag gekomen.
Erik van den Doel
Erik van den Doel wint het toernooi. In de finaleronde verslaat hij Thomas Beerdsen, die zich lelijk verkijkt op de koningsaanval die hij te verduren krijgt. En omdat een verslag zonder schaakzetten geen schaakverslag is, hieronder die partij.
Laatste foto:
Ze moeten er wel een beetje knap bij zitten…
