Schakers aan de bar. Er zit niet veel beweging in, net als in hun spel, maar hun gedachten zijn, vooral als ze gestookt worden door duvel en korenwijn, onnavolgbaar. Zo was ik laatst getuige van een uitputtende discussie over twitter en tweet, judo en haiku, en heel verrassend mierikswortel.
Tom bekende een fervent twitteraar te zijn, omdat het voor hem een uitdaging was om in beknopt bestek een boodschap te formuleren. Helder. Frans fulmineerde tegen de belachelijke en volstrekt willekeurige beperking van 140 tekens in een twitterbericht en achtte, niet geheel logisch, de haiku superieur, waarop Jan enthousiast in zijn judoverleden begon te graven. Tom draaide ondertussen bij en verklaarde nu alleen te twitteren omdat zijn klanten dat vroegen, dus om redenen van versatilibility. Ongelofelijk, zeven lettergrepen, de tweede regel van een haiku, wat een techniek! Jan verslikte zich in zijn borrel en liet per ongeluk Anton Geesink door een oude Japanner werpen. Terwijl ik me toch duidelijk herinner dat het andersom was, in Tokio 1964. Geesink ging toen met zijn volle gewicht bovenop ene Kaminaga liggen en stond pas op toen die al lang geen asem meer gaf. Een houdgreep noemden ze dat toendertijd eufemistisch. Maar Jan hield vol en zei dat het in Antwerpen was, dat Geesink als een vogeltje door de lucht zeilde en dat hij het wel even voor wou doen bij mij. Ik kon nog net opzij stappen en zo aan een regelrechte ippon ontsnappen, maar zoniet mijn barkruk, die overtuigend naar de grond ging. Daardoor aangemoedigd betoogde Charly dat twitteren een primitieve vorm van communiceren was en als hij wilde communiceren dan gooide hij wel een baksteen door een ruit, dat was een veel effectievere vorm van communicatie dan een tweet van godbetert 140 tekens. En dat er dus niks boven het menselijk contact ging, kort samengevat dan. En daar waren we het allemaal wel over eens.
Maar hoe het nou zat met die mierikswortel ben ik een beetje kwijt geraakt. En wat nu beter is, een haiku of een tweet? Het is maar hoe je het bekijkt:
Een mierikswortel
vers uit de grond barst van de
vitamine c
(dit is dus een haiku)
maar laat hem niet te lang liggen want dan verliest hij al zijn smaak zegt nanny
(en zo hebben we er een geheel volgeboekte tweet van gemaakt)
ES