Als we in Aken zijn geweest gaan we ook altijd een dagje naar Luik. Dat vonden we vroeger zó’n lelijke grauwe stad. En altijd regende het. Maar na lang oefenen zijn we Luik van de weeromstuit mooi gaan vinden. Het begon met het station Liège-Guillemins van de Spaanse architect Santiago Calatrava. Prachtig! En toen ontdekten we Outremeuse: Luik aan de andere kant van de Maas. Een beetje Parijs en een beetje Ruigoord. En tot overmaat van ramp was het dit keer ook nog eens mooi weer. We waren verkocht.
Omdat we het centrum met alle winkels al eens gezien hebben marcheren we nu dwars door de stad richting Coteaux de la Citadelle. Dat is niet zonder risico. Een wel erg zoete verleiding komt ons tegemoet in de Rue des Mineurs. Uit een bakkerij worden verse wafels naar een winkel verscheept. Une Gaufrette Saperlipopette. Krijg nou wat!
Als we deze klip gerond hebben willen we de berg naar de Citadel op. Maar niet frontaal over die trap met de 374 treden, maar heel strategisch, met een omtrekkende beweging, door toch ook wel steile straatjes. De zogenaamde Impasses trappen we niet in, want die lopen dood. We doen de beklimming via de Rue Perreuse en Au Pèrî.
Eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht over Luik. We staan voor de beroemde trappen van Montagne de Bueren, die we op ons gemak afdalen…
… op weg naar Outremeuse dat we aan de overkant van de Maas kunnen zien liggen.
In de Rue des Ecoliers voegt Nanny een fraaie gevelsteen aan haar verzameling toe:
En ook in Outremeuse zijn Impasses. We doen er een paar, waaronder de Rue Roture, die niet echt doodloopt, maar dat hebben we niet gecontroleerd, want halverwege heb je Café Le Petit Bougnat op de Place Gabriel.
We houden het voor gezien. Voordat we verdwalen zoeken we de rivier weer op.
Bij een halte van lijn 4 twijfelen we even, maar we houden vol. Langs de Maas lopen we terug naar het station.
De lang geleden aangekondigde stadsvernieuwing wordt hier langzaam zichtbaar. Oud en nieuw strijden om de voorrang. Het is een ongelijke strijd.
En ondertussen bereiden de Luikenaars zich niet zonder spot voor op de komende herfst:
Qui veut pleut
Qui chasse neige
Qui aime vante
L’automne te fait belle
Zo ken ik ze weer.
ES/05/09/2017