Kano (Nigeria) tussen 1 april 1956 en 15 augustus 1956 op ansichtkaarten en filmstills
“Dit zijn de kamelen van het vliegveld en de man die erop zit blaast op een toeter iedere keer als een vliegtuig aankomt of weggaat.”
En daar blijft het niet bij, want voor het KLM-busje geeft een kleurrijk welkomstcomité acte de présence.
De film is stom, de ansichtkaarten voegen weinig informatie toe en Nanny was nog te jong om zich er veel van te herinneren. We moeten het doen met de beelden, waarvan hieronder een kleine selectie volgt.
Per auto worden op vrije dagen vanuit Kano uitstapjes gemaakt de provincie in en naar de bovenloop van de Niger.
“Dit is een dorp in het bos. De huizen zijn van riet en niet zoals in Kano van modder. Vooraan loopt een ezeltje met een hele bundel hout op z’n rug en bij de boom staat een geitje.”
En in Kano is er een bruiloft. Aan bruidegom en bruid wordt de laatste hand gelegd. De scene duurt op film bijna eindeloos lang. Steeds opnieuw wordt het boeketje anders geschikt of wisselt het van kant. We weten niet hoe het afgelopen is.