De eerste wedstrijd van Castricum in de promotieklasse na lange tijd was een leerzame. De Uil uit Hillegom kwam op bezoek en dat was op alle borden sterker. Op papier dan. In werkelijkheid wilde ik dat nog wel eens zien. Van wedstrijdleider Kees Lute mocht ik alleen de eerste tien minuten foto’s maken, maar toen was er nog niet veel aan.
Dus het wachten was op de eerste schermutselingen. Die kwamen op het bord bij Heleen van Arkel en bij Ger Holsteijn. Heleen kreeg op het eerste bord met zwart meteen in de opening al een pionoffer voorgeschoteld door Peter Pijpers en durfde daar niet op in te gaan. Ze zou een verschrikkelijke aanval over zich heen hebben gekregen. Nu gebeurde dat even later toch en ik verdenk Peter Pijpers van een akelig goede voorbereiding. Dat zag er niet goed uit voor ons. En Ger was onherkenbaar. Normaal een vechtjas, maar nu met zwart op het vijfde bord geen schijn van kans tegen Jan Havenaar. Bijna elke zet van Ger was…ja wat zal ik er van zeggen. Na zijn vijftiende ben ik troost gaan zoeken bij Jan van Riel, die de bar bemande.
Terug naar de borden. Ik ging zetten schrijven. Dat is geen sinecure, maar ik heb ze allemaal, dus de spelers kunnen me niets meer wijs maken. Nico Kuijs met name vond dat zorgelijk. Hij informeerde bij mij wat ik er mee van plan was. Even later was zijn partij op het vierde bord tegen Fred van Randen remise en om eventuele kritiek voor te zijn wees hij mij er voor de zekerheid op dat hij niet veel tijd meer had gehad. Toch had hij een prima prestatie geleverd, weliswaar een kwaliteit ingeboet, maar tegen twee pionnen en in de slotstelling stond hij inderdaad duidelijk beter.
Heleen verloor. Ger verloor. Maar het was nog niet gedaan. Het was alleen jammer dat bij onze kampioen Eric van der Klooster, tweede bord, de oude kwaal weer opgeld deed en dat is met wit een prima stelling in remise proberen te vertalen. Nu gebruikte hij zijn voordeel om de zware stukken langs de open d-lijn af te ruilen en toen hij in het verre middenspel bij een ogenschijnlijk ongevaarlijke pionnenruil iets te snel terugsloeg bleek hij plotseling in een gemeen valletje van Ad Reijneveld te zijn getrapt. Eric vocht voor wat hij waard was, maar het was niet genoeg.
Ik zag het even niet meer zitten en herinnerde me dat ik boterhammen meegenomen had. Dat wordt dan wel tijd zei Jan van Riel, het is al half drie.
Hoe ging dit aflopen? Dat werd geen vuurdoop maar een partijtje kielhalen. Gelukkig staken Henk van der Eng en Hans Leeuwerik daar een stokje voor. Hans won met zwart op het zevende bord van Jan Vreeburg. Met een gelukje, zei hij verontschuldigend. Dat was niet helemaal waar. Zijn tegenstander verdedigde een voor hem moeilijk eindspel niet goed en Hans profiteerde.
39. a2-a4? Ke5-d4 40. b4-b5 f4-f3+ en de pion loopt door en/of de loper gaat door een paardvork verloren. Kennelijk was dat het gelukje waar Hans op doelde.
En Henk won op het zesde bord met wit van Edwin Heemskerk. Zijn zetten waren onleesbaar, dus ik vroeg hem de partij een beetje netter op te schrijven. Ik mail ‘m wel, zei Henk. Even later bedacht hij zich. Schrijf jij het verslag, vroeg hij. Dan krijg je van mij de zetten. Deal. Alleen, nog steeds niet te lezen. Ik meen dat hij won omdat zijn tegenstander het vertikte met b7-b6 zijn pion op c5 te dekken en in plaats daarvan een vaag lijntje naar Henks koning opende, wat niets opleverde.
Nog twee partijen te gaan. Gerard Kuijs, met wit op het achtste bord, speelde goed. Heel goed. Remise lange tijd binnen handbereik. Maar toen bezweek hij zoals de tegenstander van Hans: in het eindspel.
Gerard had zojuist de blunder 48. Pb2-d3 (in plaats van Pb2-c4) geproduceerd. Zwart profiteerde meteen met 48. … c5-c4! 49. b3xc4 Kb5xc4 50. Pd3-c1 a5-a4 en er was geen houden meer aan.
En toen was alleen Wouter Beerse nog over. Zijn partijen zijn altijd de moeite waard. Hij speelde op het derde bord met zwart tegen Jerry Bey.
50. h4-h5 Ke5-f5 51. a3-a4 Kf5-g4 52. Ke3-e4 Lf6-d4 53.Pg2-e1 Kg4xh5 54.a4-a5?
De beste stuurlui stonden aan wal. Wouter ging winnen! Zelf dacht hij daar kennelijk anders over. In plaats van te slaan op a5 deed hij 54. … Kh5-g6 maar hij kreeg een nieuwe kans: 55. a5xb6 a7xb6 56. Pe1-f3 Ld4-c3? Dat was niet zo slim. De loper had zijn werk beter gedaan op f6.
Nu greep wit zijn kans:
57. d3-d4! en na 57. … g5-g4 58. Pf3-e5+ Kg6-h5 59. d4xc5 Lc3xe5 60. Ke4xe5 begon het rennen van de pionnen met remise als gevolg.
Er had meer in gezeten verzuchtte menig speler.
ES/27/09/2015