Tag: ambacht in beeld

Ambacht in Beeld Festival

Ambacht in Beeld Festival 2022

Zaterdag 23 en zondag 24 september is het weer zover. Dan heeft in de NDSM Loods in Amsterdam-Noord het Ambacht in Beeld Festival 2023 plaats. Veel workshops zijn uitverkocht (niet allemaal, bijvoorbeeld: maak een boekje, op traditionele Japanse wijze gebonden nog niet), maar kijken is ook leuk en de boottocht ernaartoe (vanaf het Centraal Station met veer F4) is geweldig. Ik ga weer foto’s maken.

2023

Ambacht in Beeld Festival

Na drie jaar krijgen we eindelijk weer een Ambacht in Beeld Festival. Nu niet in de Hallen, maar in de NDSM-loods in Amsterdam-Noord. Morgen ga ik kijken. Ik verheug me er nu al op. En voor wie dit nog op tijd leest: kom ook!

Als opwarmertje (let op: de loods is niet verwarmd) hieronder vier festivalfoto’s uit 2019

Ambacht in Beeld Festival (Amsterdam 2019)

Ambacht in Beeld Festival 2019

Op de heenreis naar het jaarlijkse Ambacht in Beeld Festival in Amsterdam reed er speciaal voor ons een extra trein. Het was de nieuwe sprinter. Eindelijk mochten wij daar ook eens mee. We zaten op een plek voor mensen met hele lange benen en het licht ging vanzelf iets feller branden in de tunnel en daarna dimde het weer en er was een wc aan boord, die ik niet uitgeprobeerd heb, en onder elke bank was een stopcontact en er waren drie afvalbakken: organisch, papier en rest. Hij reed alleen niet verder dan Sloterdijk, maar daar namen wij tramlijn 19 tot de Bilderdijkstraat en toen hoefden we nog maar een klein eindje te lopen naar de Hallen.

*

In de Tollensstraat regende het heel hard. Een bakfiets wilde via de Hallen doorsteken naar de Ten Katestraat. De bestuurder was al afgestapt. In de Tollenstraat geldt een fietsverbod. De fietscoach zei: “Kan echt niet.” Hij legde uit: “De hal is vol mensen en oude ambachten van vroeger”. Dat was bijna goed. Het logo zegt het net even anders: “The Future is Handmade”.

Het Ambacht in Beeld Festival werd dit jaar dus voor het vijfde achtereenvolgende jaar in de Hallen gehouden. Wegens succes geprolongeerd. De edities beginnen een beetje op elkaar te lijken.

Ik weet echt niet meer wat ik moet fotograferen. Maar zoals de fietscoach zei, de hal is vol mensen.

*

Een voltreffer was de workshop natte plaat fotografie met een antieke houten camera, het gieten van collodium op een plaatje van aluminium en het ontwikkelen, fixeren en spoelen in een donkere kamer. Dat is echt oud ambacht. De fietscoach had gelijk.

*

Het glasblazen was een groot succes

De kinderen bouwden een tiny tiny house

En op onverminderde belangstelling mochten het hout- en meubileringscollege en de vliegende meubelmakers rekenen. De houten kruk is inmiddels een klassieker.

*

*

De terugreis was ook wel grappig. Weer met die nieuwe trein. Hij had op ons gewacht. Om ons te plagen blies de conducteur op zijn fluit toen we nog onderaan de onmogelijk lange trap stonden. Nanny nam de rol, ik de benen. Nanny was het eerst boven. Zij riep mogen we er nog in en liep de conducteur ondersteboven. Voor deze keer dan antwoordde die opkrabbelend. En toen ik daarna over hem heen de trein in tuimelde riep hij ook nog val niet.

En alles voor niets. De trein wilde niet vertrekken. De machinist was zoek. Vijf minuten later was hij gevonden. Hij zat aan de verkeerde kant van de trein op het groene licht in de verkeerde richting te wachten. Nu kwam hij besmuikt lachend langs de trein gelopen samen met de conducteur, die een gezicht van leuker kan ik het niet maken trok.

Ambacht in Beeld Festival 2018

Het Ambacht in Beeld Festival werd afgelopen weekend gehouden op de vertrouwde plek in de Amsterdamse Hallen. Van de vorige edities had ik er twee min of meer meegemaakt (zie Ambacht in Beeld  2016 en 2017) en deze wilde ik ook niet missen.

Op de heenreis kwam ik in de trein terecht tussen een vader en een moeder en hun dochter. De laatste had haar K3-jurk aan met een hart dat als je er over heen streek van zilver roze werd en andersom. Ik mocht dat niet, haar vader en moeder wel en dan bracht het meisje het hart weer op orde. Roze. Ze waren overduidelijk op weg naar een concert van K3. Mamma bleef rustig. Pappa was helemaal van de melk. Honderd pina colada’s kreeg ik te slikken en duizend kleine matroosjes kwamen er voorbij. Het duizelde mij. Het meisje telde ondertussen de stations af en ook dat was niet zo eenvoudig want de trein zou tien keer stoppen en dan kwam er nog de metro richting Bijlmer. Hoe ging ze dat volhouden? Op station Sloterdijk mocht ik eruit. Ik wenste haar veel plezier.

Serviesfabriekje

Het Ambacht in Beeld Festival had plaats volgens het beproefde recept: films, masterclasses, demonstraties en workshops, waarvan een heleboel voor kinderen. Ambachtelijk meesterschap. Voor een groot deel vrij te bewonderen in en rond De Passage. De draak van papier-maché was een groot succes. En ook het serviesfabriekje draaide weer lekker. Er werd lino gesneden, strip getekend en ouderwets letter gezet. Vrolijk en leuk demonstreerde Fatima Oulad Thami haar henna kunst en de maskers van Charlotte Dillon en the Masketeers waren een feest om te zien. Buiten werd glas geblazen en een boot gebouwd.

Fotogalerij
(druk op een foto voor een vergroting)

Ambacht in Beeld Festival 2018

Er was nog veel meer te zien. Gelukkig werd er uitgebreid gefotografeerd en gefilmd. Meestal met smartphones, maar ook wel met professionelere apparatuur. De plaatjes zullen hun weg dus wel vinden.

Mijn foto’s zijn gemaakt vanuit de losse pols (met een Fujifilm X100F camera). Valt niet zo op dacht ik … En ze stonden schots en scheef. Ik heb ze thuis bijna allemaal recht moeten zetten.

 

PS
Op de terugweg moesten we wachten op Station Sloterdijk. Er liep een meisje rond in een door poortjes afgesloten gedeelte. Ze stuurde een karretje voor zich uit. Daarop stond een groot ding. Ingepakt. Het kon een muziekinstrument zijn of een bazooka. Je weet het niet. Ze zocht de lift naar perron 7. Die was er niet. Ze wilde terug door de poortjes toen wij de lift aan de andere kant zagen. Ze was halverwege een poortje maar kwam weer naar ons toe. Wij wezen haar de lift. Ze moest door een ander poortje. Dat poortje zei: je bent al uitgecheckt. Ze mocht er niet door. Ik bood haar aan te helpen het ding de trap naar perron 7 af te dragen. Ze zei dat dat niet veilig was. Dus toch een bazooka. Toen hebben wij haar voorgedaan hoe je snel achter iemand die er wel uit mag door een poortje kan glippen. Het lukte. Zij stak haar hand op. Daarna niets meer van haar gezien of gehoord. Wij zijn veilig thuisgekomen.

 

Website van het Ambacht in Beeld Festival

Festival Ambacht in Beeld 2017

 

Ambacht in Beeld (Amsterdam 2017)

Op het Festival Ambacht in Beeld in de Amsterdamse Hallen was ook dit jaar weer heel veel te doen en te zien. We kwamen ogen en oren en soms ook handen te kort.

De performance handreiking was meditatief zei Alya Hessy, die het ook dit jaar weer geweldig leuk deed: er werd veel gelachen. Het meisje op de foto was tien en had een mooie naam, maar moeilijk te onthouden. Je weet nu zeker wel hoe je die schrijft hè, vroeg ze aan Alya. Ze deed de performance voor de derde keer. Zo leuk vond ze het. Maar er was steeds een tweede bij nodig. Dit keer Nanny. M’n zusje komt ook nog, zei het meisje, maar die is veertien en puber, dus die zal wel niet willen. De performance werd zodoende eerder informatief dan meditatief. En het breiwerk was volgens mij gewoon punniken.

Halverwege de dag, de stoelenmatter was net aan zijn boterham begonnen, werd er een stoel zonder riet de Hallen binnen gedragen. De stoelenmatter kon weer aan het werk.

Ik liep ondertussen rond, liet mij niet vangen, zelfs niet voor een traditionele houtverbinding of door de Green Circle, en maakte foto’s …

… totdat ik door een overbezorgde moeder verdreven werd. Zij had interesse in mijn camera, ze wilde ook zoiets, zei zij. Ik gaf haar het fototoestel en legde het ding uit. Ze bekeek de laatste opnamen, zag dat haar kind niet in beeld was en verloor op slag haar belangstelling. Voor mij was de lol er af.

Kom mee zei Nanny, zo is het genoeg.