Over een zangvogel die tot grote hoogten stijgt en een kapitein die zijn schip verlaat opdat het zinken zal
Schaken op zaterdag. Wie heeft dat verzonnen, wat is er misgegaan en hoe breien we dat recht? De NHSB houdt een enquête en Castricum ontvangt Krommenie. Er zijn invallers nodig. Drie maar liefst, eigenlijk twee, maar daarover later meer. De animo is niet groot. Op het allerlaatste moment monsteren drie dapperen aan. De voorzitter uit hoofde van zijn functie, een speler met lichte tegenzin omdat hij eigenlijk moet basketballen en een echte liefhebber die zijn orang-oetan wel eens op dit niveau wil loslaten. Uw verslaggever wil ook wel, hij heeft speciaal zijn wedstrijd voor Excelsior tegen de vermaledijde Kennemer Combinatie afgezegd, maar de reglementen verbieden het hem. Ja kijk, als de een niet wil, de ander niet kan en de derde niet mag, dan wordt het nooit meer wat. Maar gelukkig, ook Krommenie heeft de nodige invallers opgetrommeld. Er kan dus gespeeld worden.
Op het eerste bord schuift Cor van Dongen onze Eric van der Klooster geruisloos weg. Dat is een klein wonder want Eric verliest eigenlijk nooit. Bijna nooit dus. Nu gaat het in de opening al fout. Eric krijgt met zwart een pion op e4, die wel hinderlijk is, maar ook erg zwak. Als hij hem moet verdedigen kiest hij de verkeerde zetvolgorde.
Zwart verliest na 13. … Lc8-f5 14. f2-f3 b7-b5 15.f3xe4 de pion en even later de partij. Als hij zijn eerste twee zetten om had gedraaid zou hij het wit heel moeilijk hebben gemaakt: 13… b5 14. Lb3 Lf5 15. f3 c5! 16. fxe4 Lg6.
Intussen zijn Mark Min, die dus eigenlijk naar basketbal had gemoeten, en zijn tegenstander Peter Alberts op bord zes remise overeengekomen. Daar is niks mis mee, maar het is niet erg opwindend.
Wel opwindend is wat er gebeurt op het tweede bord tussen Hans Leeuwerik en Wim Moene. Vlak voor het begin van de wedstrijd was de Krommenie-speler nog in opperbeste stemming. Na de wedstrijd, hij nam het sportief op, iets minder.
De partij, kort maar krachtig:
leeuwerik hoog in de lucht
hoe mooi is je vlucht
hoe zuiver klinkt je zang
voor niemand bang
De stand is gelijk en blijft dat nog even als Ger Holsteijn op bord vijf zijn herhaalde verzoek om remise uiteindelijk ingewilligd ziet door Simon Dekker.
Wouter Beerse op bord vier doet het anders. Die biedt geen remise aan maar offert een stuk. Zijn tegenstander Erik Breedveld schrikt en durft niet te pakken. Wouter komt heel erg goed te staan. Maar dan gebeuren er ongelooflijke dingen.
Zwart doet 28. … Pf8xh7? (in plaats van 28…Pe2+). En wit offert lekker door met 29. Pg4-e5+? (in plaats van 29.Dxh7 Te1+ 30.Pf1 Txf1+ 31.Txf1 Pxf1 32.Ph6! en de loftuitingen zouden niet van de lucht zijn geweest). Maar nu is het weer de beurt van zwart om mis te tasten: 29. … Te6xe5? (in plaats van met 29…Kg8 de buit binnen te halen), waarna wit het foutenfestival in stijl afrondt met 30. Db1xh7?? (in plaats van 30.dxe5). Hij staat nu verloren, maar geeft niet op.
Een bord hoger doet Robert van der Wal goede zaken tegen broer André Breedveld.
Zwart heeft overduidelijk en meer dan genoeg compensatie voor de pion die hij gegeven heeft. Dat blijkt meteen als wit te overhaast zijn volgende zet doet: 23. f2-f4? Er had eerst op c8 geruild moeten worden, dan staat het na 23.Txc8+ Txc8 24.f4 Tc2 25.fxe5 Txe2 26.Tf2 Te1+ 27.Tf1 aardig gelijk. Nu volgt er 23. … Tc8xc3 24. b2xc3 Ta8xa2 25. f4xe5 Ta2xe2 en wit kan niet op f6 slaan wegens mat op g2! De partij wordt simpel gewonnen door zwart.
Hierna gaat het mis voor Castricum. Invaller Wim Pool op bord zeven komt er eigenlijk niet aan te pas tegen Ronald Kraakman en op bord acht weert de derde invaller Han Duinker zich kranig tegen Lex Goudriaan, maar moet uiteindelijk capituleren voor de klassieke koningsaanval van de zwartspeler.
De wedstrijd is gespeeld. Alleen Wouter Beerse en Erik Breedveld zijn nog niet klaar. Wouter heeft hoofdschuddend wat pionnen gegrabbeld voor de verloren loper en bereikt met een gezonde portie strijdlust en een klein beetje geluk nog net remise. Het is onvoldoende voor een gelijkspel.
De mannen hebben hun best gedaan. Maar waar was toch de teamcaptain? Die wil niet degraderen en doet daarom niet meer mee, met het bijkomende voordeel, sans rancune, dat degradatie dan echt onafwendbaar is, wat het probleem van de zaterdag ook meteen oplost. Het mes snijdt aan twee kanten. Voor de goede orde: de redenering is niet van mij, het commentaar wel.
ES