Het wonder van Amsterdam West

Amsterdam 16 december 2023
Amsterdam West 1 – De Wijker Toren 2

Evert aan Stefan:
Hoe hebben jullie dat geflikt? Met zes man Amsterdam West omgeploegd! Jullie waren wel op dreef. Ongelofelijk. Maar waar waren Paul, Dennis, Camile, Cor? Konden die er niet meer bij? Dat hok in het Bilderdijkpark zal wel weer vol hebben gezeten. Volgende keer de lat nog maar iets hoger leggen. Met vijf man moet ook kunnen.

Stefan aan Evert:
Het was een van die dagen waarop niemand kon: Dragan was (voor het eerste) een week te vroeg naar Bunschoten afgereisd. En nu vierde hij zijn verjaardag. Camile viel voor hem in. Het tweede had ook een invaller nodig. Maar ja. Hans kon niet. Cees had het te druk. Han kon ook niet. Roel moest een inhaalwedstrijd spelen met zijn voetbalteam. Martijn had al iets met zijn familie afgesproken. Maar gelukkig kon Rens Wiemerink invallen. Een uur later belde hij op. Hij was vergeten dat hij samen met zijn zus hun verjaardag zou vieren. En tot overmaat van ramp meldde Paul zich ziek. Waardoor we dus twee man te kort kwamen.
Zonder veel hoop togen wij naar Amsterdam West. Het was inderdaad een hok. Veel te veel borden in een veel te kleine ruimte. We begonnen met een 2-0 achterstand. Wim maakte snel remise. Zijn partij is volgens mij nooit uit evenwicht geweest. Cas speelde een theoretische variant die zijn tegenstander goed kende. Het werd een woeste partij die eindigde in remise. Zelf ging ik wel lekker. Mijn tegenstander dacht ongestraft een pion te winnen, maar dat gaf mij de gelegenheid door te breken met een koningsaanval. Mijn punt was binnen. Hendrik heeft volgens mij de hele partij goed gestaan en overspeelde zijn tegenstander. Peter leek een paard te verliezen, maar kreeg daar twee pionnen voor terug, en zo kwam hij per ongeluk in een gewonnen eindspel terecht. Toen stonden we zomaar met 4-3 voor! Nico stond een pion achter, maar dat zou wel remise worden dachten wij. Totdat hij zijn laatste pion weg blunderde. Toen had hij alleen nog maar een loper en zijn tegenstander een paard plus twee pionnen. Compleet verloren dus. Hendrik ging naar huis, die had genoeg gezien. Maar toen vond Nico nog een prachtige pat-truc, waarna het toch nog remise werd.

Evert aan Peter:
Kun jij mij vertellen hoe het kan dat jullie afgelopen zaterdag gewonnen hebben? Met zes man? Ik begrijp er niets van. Eerst stond op de KNSB-website dat jullie met 4½-3½ verloren hadden en een uur later was dat omgedraaid. Klopt dat allemaal wel? Over jou schrijft Stefan: “Peter leek een paard te verliezen, maar kreeg daar twee pionnen voor terug, en zo kwam hij per ongeluk in een gewonnen eindspel terecht.” Dat wil ik dan wel eens zien. Vooral dat “per ongeluk” vind ik bijzonder grappig.

Peter aan Evert:
We reden na afloop met 3.5-4.5 euforisch huiswaarts ondanks een parkeergeld van €38,60.
De standen en analyses doe ik nu even uit het hoofd, kan een enkel foutje in zitten…

Bij de stand 3-4 (in ons voordeel) was de laatste partij van Nico cruciaal. Eerst verknalde hij onnadenkend een remise door Ld2?? in plaats van gewoon Kg7 te spelen. Het leek kansloos verloren. Hendrik vertrok naar huis.

Even later kwam deze stand op het bord. Alles wint voor wit. Behalve f6?? Lxf6! met pat truc. Dat dus.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, mochten er onbegrijpelijkheden in de notatie zitten hoor ik dat graag.

Evert aan Peter:
Hartstikke bedankt, ik ga het morgen proberen te ontwarren, mijn goeie oog is nu ook naar de gallemieze …

Peter aan Evert (de volgende dag):
Ik was er al bang voor, ik heb wat zetten verwisseld. Tot en met 50.a4 Kg5 is alles correct, maar daarna is het verloop:

Transcriptie:

Peter aan Evert:
Tja per ongeluk…, met zijn sterke paard tegen mijn slechte loper was 38…Txb2 inderdaad verkeerd afgelopen. Twee keer ongeduldig op b2: eerst niet nemen met de toren, daarna wel met de dame, beide missers.
Cas speelde een woeste ██████-variant van het ██████, waarbij de stukken over en weer van het bord geofferd werden en wit met drie pionnen tegen een stuk een dynamisch evenwicht bereikte.
Hendrik liet zien dat hij de stand na 1. e4 Pc6 positioneel een stuk beter begreep dan zijn tegenstander, hij maakte het af met een kwaliteitsoffer voor een berg pionnen plus aanval.
Wim had een regelmatige plus-remise en is nooit in moeilijkheden geweest.
De rest van dit wonder weet je al, we hebben geen kaarsjes meer nodig voor een verlicht gevoel in de kerstvakantie…

Evert aan Cas:
Stefan en Peter zeggen dat je te keer ging in een woeste variant van █████████████████████
Laat zien.

Cas aan Evert:
Bij deze mijn partij. Hij bevat alleen wel een lange theoretische variant die ik liever niet zo makkelijk prijs wil geven. Haha. Maar ik vertrouw er op dat je daar discreet mee om kan gaan in je verslag.

Evert aan Cas:
Peter zei al dat je een woeste ███████ speelde. Dat is niets te veel gezegd. Wel een variant die in de grootmeesterpraktijk tot op het bot onderzocht is volgens mij. Knap hoor, van jou en van je tegenstander. Viel zeker een beetje tegen dat die op de hoogte was? Of was het andersom? Hadden jullie je horloges om? Maar ik ga er dus niks over zeggen. Een diagram verraadt alles. Kon je niet Df3 of Dd5 doen op enig moment? Of rennen met de h-pion?

Cas aan Evert:
Ik heb deze variant meerdere keren (tegen dezelfde tegenstander) gespeeld in online correspondentie partijtjes, vandaar dat ie nog zo goed in mn hoofd zat. Misschien heeft mn tegenstander deze wel gevonden want hij kende het inderdaad wel erg goed. Ik had gehoopt dat ie eerder afweek dan ik, maar dat bleek niet het geval, en dan ben je ineens bijna 25 zetten theorie aan het spelen. Ik wilde inderdaad graag met mn dame op de witte diagonaal komen, maar zwart gaf me daar helaas geen kans toe. Ook het eindspel zonder dames had ik graag gespeeld, want ik denk zeker dat mijn pionnen daar makkelijker spelen dan het zwarte paard.
Je kunt prima een diagram van de eindstelling laten zien, of een aantal zetten daarvoor, mocht je dat willen. De precieze variant is daar niet echt uit te duiden, en als iemand de moeite neemt om dat helemaal uit te puzzelen, is ‘m die extra kennis wel gegund.

Wit : Cas Kok
Zwart: Maksymilian Markuszewski

De mannen doen niet voor elkaar onder. Na vijfentwintig zetten theorie wordt het vlot remise. Zo spectaculair was het dus ook weer niet. Wel knap zonder horloges.

De titel komt uit de koker van Peter Uylings; de verslagen zijn van Stefan Jorritsma, Peter Uylings en Cas Kok; de foto (met onderschrift) kreeg ik van Nico Kok; de foto van █████████ in Amstelveen is door mijn vader gemaakt tijdens een simultaan. De (ik mag wel zeggen smaakvolle) ordening en vrije bewerking van al deze fragmenten, benevens het (ik mag wel zeggen bijzonder eigenwijze) commentaar bij de partij Cas-Max is van ondergetekende. Ja, ik probeer ook maar wat. De volgende keer hoop ik er weer bij te zijn. ES