Before the Shot
Tweede prik gehad. Ik heb het er maar op gewaagd. Moest aan vroeger denken. Toen ik tien was. Het was bloedheet en toch mocht ik niet zwemmen in het kanaal. Zolang ik nog niet ingeënt was tegen polio. In Utrecht was dat. Oog in Al. Ik denk in de zomer van 1957. Van kinderverlamming kon je behoorlijk ziek worden.
De Mexicaanse griep in 2009. Juno kreeg twee prikken. Bij de eerste hebben ze haar vastgebonden. Zo ongeveer. Ze heeft haar moeder een week lang niet aangekeken. En de tweede heeft ze mooi niet opgehaald.
Zo dapper ben ik niet. Vanmorgen ben ik braaf naar de vaccinatielocatie van de GGD Kennemerland in Beverwijk gepeddeld. Het stormde. Jammer, de tent stond nog overeind. Maar alles klapperde. U komt voor de eerste? Nee, zei ik van mijn stuk gebracht, voor de tweede. Helemaal goed, was de geruststellende reactie.
“Zo die zit erin”. Het is een vrouw die dat zegt. Ze doet er een pietepeuterig pleistertje op. Ik vraag haar niet naar haar papieren, denk alleen: hoe fijnzinnig. Ik zeg: dank u wel. Kan ik er nu tegen? Dat weten we over een kwartier, zegt ze. Houdt u zelf de tijd in de gaten?
Zo doen ze dat in Beverwijk. Niet moeilijk. Helemaal goed. Bevalt me wel.