Van de week waren we in Amsterdam. Oud-West. Eten bij het kind. Die woont weer in de Bellamybuurt. Haar veertiende stek. Zij kijkt niet op een verhuizinkje meer of minder. Wandeling gemaakt. Wat een verademing. Geen hogehakken- of stratenrace tegengekomen, niet onder de voet gelopen door een rolkofferbrigade. En er werd niet geschoten. Amsterdam is best te doen. Als je de buurt uitzoekt. We zagen door een raam in de Bellamystraat een mannenzangkoor repeteren. We betrapten een vrouw die haar kleed in orde maakte voor een fotoshoot tussen de pilaren van de moskee en soms nam mijn camera zomaar zonder dat ik er erg in had een foto. Niet doen niet doen zei Nanny dan. De trams reden. De trein naar Uitgeest ook. Op het station Sloterdijk was niemand. We waren helemaal alleen. Was het echt of heb ik het allemaal gedroomd?
Kostverlorenvaart langs de Baarsjesweg
Tussen de pilaren van de Aya Sofya Camii
Het Bellamy-mannenkoor oefent
Tramlijn 19
De 3 Baarsjes aan het Kortenaerplein
Vintage ‘Halfway There’
Wat is jouw lievelingskleur?
Station Sloterdijk